Η Αγία Κόρη ήταν νεομάρτυρας, που πέθανε κοντά στη Βροντού. Δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα ως Αγία από την επίσημη Εκκλησία, ωστόσο είναι αναγνωρισμένη από το λαό, όχι μόνο στην Πιερία αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, καθώς το προσκύνημά της το επισκέπτονται δεκάδες άνθρωποι από όλες τις γωνιές της Ελλάδας και έχουν αναφερθεί πολλά θαύματα.
Βίος
Έζησε την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ελάχιστα είναι γνωστά για την καταγωγή της ή την προέλευσή της. Για το λόγο αυτό ονομάστηκε Αγία Κόρη, που σημαίνει «Άγιο Κορίτσι». Υπάρχουν διάφορες προφορικές παραδόσεις, οι οποίες αλληλοσυγκρούονται για τη ζωή και τη δράση της αγίας.
Ήταν πολύ όμορφη και απέρριψε την πρόταση του Τούρκου Πασά να την πάρει στο χαρέμι του, επιλέγοντας να απαρνηθεί τα εγκόσμια και να ζήσει με εγκράτεια και αγνότητα. Κατέφυγε στον Όλυμπο, για να γλιτώσει την οργή του Πασά. Πέθανε εκεί από ασιτία και από τις κακουχίες, στον τόπο όπου σήμερα βρίσκεται το Προσκύνημά της (θέση Αγία Κόρη Ολύμπου) στην Παλαιά Βροντού.
Διαφορετικές εκδοχές για τη ζωή της Αγίας
Άλλη διήγηση για τη ζωή της φέρει την Αγία να κατάγεται από τα Ιωάννινα. Εκεί την ανακάλυψε ο Αλή πασάς, έπειτα από προδοσία, και θέλησε να την πάρει στο χαρέμι του. Κατάφερε να διαφύγει από το απόσπασμα, με τη βοήθεια κάποιου Έλληνα, ο οποίος φωτίστηκε από το Θεό και κατάλαβε ότι ήταν επονείδιστη η σχεδιαζόμενη πράξη του Αλή.
Έχοντας το εικόνισμα της Παναγίας και του Χριστού έφυγε από την Ήπειρο και έφτασε στα βουνά του Ολύμπου. Εκεί πέθανε σε μια βαθιά χαράδρα, κυνηγημένη από τους Τούρκους.
Σύμφωνα με άλλη διήγηση, στον τόπο που ξεψύχησε η Αγία, στους πρόποδες του Ολύμπου, εκεί όπου βρίσκεται το σημερινό εκκλησάκι, ξεχείλισε μία πηγή με αγίασμα. Το αγίασμα αυτό έγινε από τότε πηγή θαυμάτων και όσοι άρρωστοι πλένονταν από εκεί θεραπεύονταν.
Μια άλλη παράδοση κάνει λόγο για θάνατο της Αγίας από πτώση στη χαράδρα, ενώ την κατεδίωκε κάποιος Πασάς. Ο τελευταίος την είδε σαν οπτασία και κατάλαβε ότι ήταν Αγία. Φέρεται μάλιστα να έδωσε διαταγή να χτιστεί το εκκλησάκι της. Επίσης, άλλη μαρτυρία λέει ότι ο μπέης της Κονταριώτισσας όταν είχε τυφλωθεί, ζήτησε να μεταβεί στον τόπο όπου έγιναν τα θαύματα της Αγίας.
Ο μπέης πίστεψε, πλύθηκε από το αγίασμα και ως εκ θαύματος είδε το φως του. Με προσωπικά του έξοδα έγιναν τα πρώτα σκαλοπάτια και η ξύλινη γέφυρα στην περιοχή του προσκυνήματος. Αντίθετη παράδοση είναι αυτή που λέει ότι ενώ οι Τούρκοι πλησίασαν την Αγία, από θαύμα άνοιξε ο βράχος στη χαράδρα, δημιουργήθηκε μια σπηλιά, κρύφτηκε εκεί η νεομάρτυρας και μετά ο βράχος έκλεισε.
Για τις συνθήκες θανάτου της, κάποια άλλη αφήγηση αναφέρει ότι είχε βρεθεί ο σκελετός της Αγίας σε ένα δέντρο, από έναν υλοτόμο. Το δέντρο αυτό ανέβλυζε αγίασμα, το οποίο θεράπευε τους ασθενείς.
Ο τόπος, όπου σήμερα βρίσκεται το εκκλησάκι και το αγίασμα της Αγίας Κόρης, είναι ο τόπος όπου βρέθηκε το ιερό της λείψανο. Εκεί κοντά υπάρχει και η σπηλιά, στην οποία πιθανότατα κρυβόταν η Αγία.
Δημοσίευση σχολίου